సుమారు ప‌ది సంవ‌త్స‌రాల క్రితం బెంగ‌ళూరు ట్రిప్ వెళ్లాం.
బెంగ‌ళూరు, మైసూరు, శ్రావ‌ణ బెళ‌గోళా, బేలూరు, హ‌లీబీడు...
ఈ ప్రాంతాలు చూడాల‌నుకున్నాం.
మా అబ్బాయి, నేను, మా వారు ముగ్గురం క‌లిసి హైదరాబాద్ నుంచి బెంగ‌ళూరు వ‌ర‌కు రైలు ప్ర‌యాణం చేశాం.
అక్క‌డ మిగ‌తా ప్ర‌దేశాలు చూడ‌టానికి ఒక కారు మాట్లాడుకున్నాం. స‌రిగ్గా వాన‌లు మొద‌ల‌య్యాయి.
మా అదృష్టం ఏమో కానీ, ప్ర‌దేశాల‌న్నీ చూస్తున్నంత‌సేపు వ‌రుణ దేవుడు మా మీద క‌రుణా క‌టాక్ష జ‌ల్లులు కురిపించాడు. కారులో అడుగు పెట్ట‌గానే వ‌ర్షించాడు.
ఎలాగైతేనేం ప్ర‌యాణం మాత్రం చాలా ఆహ్లాదంగా, ఆనందంగా జ‌రిగింది.
బెంగ‌ళూరు లోని బృందావ‌న్ గార్డెన్ కూడా చూశాం.
మా అదృష్టం కొద్దీ మంచి కారు డ్రైవ‌రు దొరికాడు.
అక్క‌డే ఉన్న మా బాల్య మిత్రురాలి ఇంటికి, మా మేన‌మామ ఇంటికి కూడా వెళ్లాం.
అప్పుడ‌ప్పుడు ఇటువంటి ప్ర‌యాణాలు చేస్తుండాలి అనిపించింది.
ఇప్పుడు ఎక్క‌డ‌కూ వెళ్లే ప‌రిస్థితి లేదు.
అందుకే ఒక‌సారి పాత జ్ఞాప‌కాల‌నైనా నెమ‌రేసుకుందామ‌నిపించింది.
మ‌నుషులు ద‌గ్గ‌ర‌వ్వ‌టానికి ఇటువంటి ప్ర‌యాణాలు చాలా అవ‌స‌ర‌మ‌నిపించింది.
శ్రావ‌ణ బెళ‌గోళా పైకి ఎక్కేట‌ప్పుడు బాగానే ఎక్కేశాను.
కాని కింద‌కు దిగేట‌ప్పుడు క‌ళ్లు తిరిగాయి.
అందుకే ముంద‌ర మా శ్రీ‌వారిని న‌డ‌వ‌మ‌ని, వెన‌కాలే నేను త‌న భుజం మీద చేయి వేసుకుని దిగాను. ఆ మాత్రం భ‌రోసా ఇచ్చే మ‌న మ‌నిషి ఉంటే ఆ హాయి వేరు. ఆ భ‌రోసా వేరు. ఆ తృప్తి వేరు.
ఇన్ని సంవ‌త్స‌రాల త‌ర‌వాత ఆ ఫొటోలు చూస్తుంటే...
భ‌గ‌వంతుడు ఒక‌రికి ఒక‌రు తోడునీడ‌గా ఉండ‌టానికే వివాహ వ్య‌వ‌స్థ ఏర్పాటుచేశాడ‌నిపించింది.
నాన్న‌గారు (ఉష‌శ్రీ‌గారు_ త‌న పెళ్లాడే బొమ్మా! పుస్తకంలో
జీవితంలో సాహ‌చ‌ర్యం కోసం పెళ్లి అని రాశారు.
అది నిజ‌మని అనుభ‌వంలోనే అర్థం అయ్యింది.
ఈ రోజు ఈ ఫొటోలు చూడ‌గానే ఇది రాయాల‌నిపించింది.
ఇది మొత్తం నా సొంత అభిప్రాయం మాత్ర‌మే.
బెంగ‌ళూరు, మైసూరు, శ్రావ‌ణ బెళ‌గోళా, బేలూరు, హ‌లీబీడు...
ఈ ప్రాంతాలు చూడాల‌నుకున్నాం.
మా అబ్బాయి, నేను, మా వారు ముగ్గురం క‌లిసి హైదరాబాద్ నుంచి బెంగ‌ళూరు వ‌ర‌కు రైలు ప్ర‌యాణం చేశాం.
అక్క‌డ మిగ‌తా ప్ర‌దేశాలు చూడ‌టానికి ఒక కారు మాట్లాడుకున్నాం. స‌రిగ్గా వాన‌లు మొద‌ల‌య్యాయి.
మా అదృష్టం ఏమో కానీ, ప్ర‌దేశాల‌న్నీ చూస్తున్నంత‌సేపు వ‌రుణ దేవుడు మా మీద క‌రుణా క‌టాక్ష జ‌ల్లులు కురిపించాడు. కారులో అడుగు పెట్ట‌గానే వ‌ర్షించాడు.
ఎలాగైతేనేం ప్ర‌యాణం మాత్రం చాలా ఆహ్లాదంగా, ఆనందంగా జ‌రిగింది.
బెంగ‌ళూరు లోని బృందావ‌న్ గార్డెన్ కూడా చూశాం.
మా అదృష్టం కొద్దీ మంచి కారు డ్రైవ‌రు దొరికాడు.
అక్క‌డే ఉన్న మా బాల్య మిత్రురాలి ఇంటికి, మా మేన‌మామ ఇంటికి కూడా వెళ్లాం.
అప్పుడ‌ప్పుడు ఇటువంటి ప్ర‌యాణాలు చేస్తుండాలి అనిపించింది.
ఇప్పుడు ఎక్క‌డ‌కూ వెళ్లే ప‌రిస్థితి లేదు.
అందుకే ఒక‌సారి పాత జ్ఞాప‌కాల‌నైనా నెమ‌రేసుకుందామ‌నిపించింది.
మ‌నుషులు ద‌గ్గ‌ర‌వ్వ‌టానికి ఇటువంటి ప్ర‌యాణాలు చాలా అవ‌స‌ర‌మ‌నిపించింది.
శ్రావ‌ణ బెళ‌గోళా పైకి ఎక్కేట‌ప్పుడు బాగానే ఎక్కేశాను.
కాని కింద‌కు దిగేట‌ప్పుడు క‌ళ్లు తిరిగాయి.
అందుకే ముంద‌ర మా శ్రీ‌వారిని న‌డ‌వ‌మ‌ని, వెన‌కాలే నేను త‌న భుజం మీద చేయి వేసుకుని దిగాను. ఆ మాత్రం భ‌రోసా ఇచ్చే మ‌న మ‌నిషి ఉంటే ఆ హాయి వేరు. ఆ భ‌రోసా వేరు. ఆ తృప్తి వేరు.
ఇన్ని సంవ‌త్స‌రాల త‌ర‌వాత ఆ ఫొటోలు చూస్తుంటే...
భ‌గ‌వంతుడు ఒక‌రికి ఒక‌రు తోడునీడ‌గా ఉండ‌టానికే వివాహ వ్య‌వ‌స్థ ఏర్పాటుచేశాడ‌నిపించింది.
నాన్న‌గారు (ఉష‌శ్రీ‌గారు_ త‌న పెళ్లాడే బొమ్మా! పుస్తకంలో
జీవితంలో సాహ‌చ‌ర్యం కోసం పెళ్లి అని రాశారు.
అది నిజ‌మని అనుభ‌వంలోనే అర్థం అయ్యింది.
ఈ రోజు ఈ ఫొటోలు చూడ‌గానే ఇది రాయాల‌నిపించింది.
ఇది మొత్తం నా సొంత అభిప్రాయం మాత్ర‌మే.
No comments:
Post a Comment